ที่ปรึกษา ที่รักเธอ
ถ้าไม่ได้เป็นคนที่เธอรัก จะให้เป็นอะไรก็เป็นเถอะ
จะเป็นเพื่อนสนิท เป็นพี่สนิท เป็นน้องสนิท เป็นที่ปรึกษาคนสนิท
หรือจะถูกวางไว้ตำแหน่งไหนก็ได้ เพราะถ้าไม่พอใจกับตำแหน่งนั้น ก็อาจจะไม่ได้เป็นอะไรเลยในชีวิตเธอ ซึ่งมันจะเศร้ากว่า
มองอีกมุมหนึ่ง มันก็อาจจะเป็นวิธีคิดเชิงบวกที่ทำให้เราสบายใจขึ้น คือถ้าวิเคราะห์กันแบบเข้าข้างตัวเอง ตำแหน่งที่ปรึกษาก็ยังมีข้อดีอีกมากมาย เช่น เราสามารถจะพาตัวเองเข้าไปอยู่ในชีวิตของเขาตอนไหนก็ได้แบบเนียนๆ ทำให้เราอาจจะได้เห็นมุมที่เหงาที่สุด เศร้าที่สุด อ่อนแอที่สุดของเขา ที่บางทีคนที่เขารักก็ยังไม่มีโอกาสได้เห็น (เพราะเค้าต้องมีฟอร์มกับแฟนเค้า แต่ก้บเราไม่ต้องมี)
จะนั่งคุยกับเค้าตั้งแต่ดึกถึงเช้าก็ได้ โดยปลอดภัย เพราะเค้าไม่คิดอะไรกับเรามากกว่าเป็นที่ปรึกษาแน่ๆ
ที่สำคัญคือ จะได้รู้จักเค้าอย่างลึกซึ้ง ได้รับรู้ชีวิตเค้าทุกแง่ทุกมุม รู้ลึกไปถึงวิธีคิดเหตุและผล ตลอดจนสิ่งที่ซุกซ่อนอยู่ในใจเค้า ก็ตอนที่ปรึกษากันนี่แหละ ทั้งๆที่แฟนเค้าอาจจะได้รับรู้เพียงแค่บางมุม
แล้วเรายังไม่ต้องเจอเหตุการณ์ยุ่งยากอย่างที่คนรักกันเค้าต้องพึงจะมี อาทิ งอน หงุดหงิด พูดกันไม่รู้เรื่อง น้อยใจ ยิ่งหึงหวงอะไรไม่ต้องพูดถึง ไม่มีอยู่แล้ว เพราะเราเป็นแค่ที่ปรึกษา ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรกับความรู้สึกแบบนี้ทั้งนั้น
ยิ่งถ้าเราเจียมตัวว่าเราเป็นแค่ที่ปรึกษา เราจะไม่คาดหวัง ก็ไม่ต้องผิดหวัง น้อยใจ ให้มันเสียเวลา แต่เราสามารถจะเป็นคนที่เค้าคิดถึงได้เสมอ โดยเฉพาะในเวลาที่เค้าต้องการความช่วยเหลือ แล้วถ้าเค้าเป็นคนที่เรารัก อะไรมันจะดีไปกว่าความรู้สึกที่เราได้อยู่ใกล้ชิด ช่วยเหลือ ดูแล ทำให้เค้าหมดปัญหา หรือทำให้เค้ามีความสุข ในขณะที่แฟนของเค้า อาจจะเป็นคนที่สร้างปัญหาให้เขาด้วยซ้ำไป
เผลอ เผลอ ฟลุ๊ค ฟลุ๊ค อาจจะได้เลื่อนตำแหน่งเป็นแฟนตัวจริงหรือเปล่า ค่อยว่ากันอีกที
แล้วคุณผู้ฟังละครับ เคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้างหรือเปล่า เคยเป็นที่ปรึกษาใครบ้างมั๊ยครับ ถ้าเคยทำยังไงบ้าง ที่ทำให้ที่ปรึกษามีความสุข หรือทุกข์น้อยที่สุด เล่าให้กันฟังได้นะครับ แล้วจะรออ่านครับผม